wtorek, 1 października 2013

łobrazek i słówko



                                                mozaika

                               (zima, mak, koza, maik, kama ... )



33 komentarze:

Julia K pisze...

mazak :)

Maria z Pogórza Przemyskiego pisze...

KIMA
Właśnie mam zamiar troszeczkę poleżakować, ciśnienie leci w dół czy co?
jeszcze tylko pranie zbiorę, bo jakby miało popadać w tym czasie ... :-)

grazyna pisze...

MIKA...blyszczy w kamieniach zwilzonych przez wody tej rzeczki...

Gosianka pisze...

WODA
bo ten obrazek niesie spokój...

Alcydło Kr pisze...

Weronika jest Centralnym Elementem Twojej układanki:)
Jest sercem tej mozaiki. Jej siłą sprawczą. Kamień, woda, liść, drzewo, wszystko wokół będzie się zmieniać zgodnie z ruchem Jej rąk. A możliwości jest tysiące! I to jest piękne:)

J. pisze...

fantastyczne kolory !!

:))

Margarithes pisze...

pięknie się komponuje

Ania M. pisze...

Piękne!
Ale jak ty zrobiłaś to zdjęcie?
Z gałęzi czy z wystającej skały?

Izydor z Sewilli pisze...

Zostałaś Ptakiem?

kropka pisze...

sekretne jest to miejsce.

Anonimowy pisze...

Świątynia dumania?
Dobrze, że byłaś. Niewidoczna? Matki potrafią ;)
Żałuję, że moje dziecko nie mieszka w pobliżu płynącej wody. Pozdrawiam serdecznie

Aneta pisze...

KAZIA

Babcia :)

artambrozja pisze...

ziemia ... bo jest zjawiskowa i tajemnicza, tak jak to zdjęcie:)

Zofijanna pisze...

Przeczytałam wszystkie komentarze i nadziwić się nie mogę różnej interpretacji. Niesamowite!!!

Magda Spokostanka pisze...

Kochani, nie przypuszczałam, że tak szeroko, swobodnie rozleją się wody skojarzeń!
Ci co znają starą szkolną zabawę w tworzenie nowych wyrazów, z liter słowa "matki", zareagowali natychmiast. Ci, którzy tej zabawy nie znają lub nie chcieli się w nią zabawić, napisali własne, niepowtarzalne skojarzenia.
I jest wspaniale!
I nigdy się nie dowiemy, co pomyśleli ci, co nie znają, o tych, co znają .... :)
Babcia KAZIA I MAZAK .... :)

Zdjęcie zrobione z brzegu strumienia. Wrażenie wysokości pogłębił obiektyw szerokokątny.
Sekretne miejsce jest tu:

http://www.bandurscy.com/2010/05/zacisze

http://www.transodra-online.net/de/node/1948

ŚCISKAM WAS!

Ania M. pisze...

OAZA!

Magda Spokostanka pisze...

Toś Ty taka?! Myślałam, że już się nie da. Ciekawe czy znalezione słowa mają coś wspólnego ze znalazcami ...

Ania M. pisze...

Ha!
I jeszcze OKAZ
I jeszcze niejedno:)

Mirabelka pisze...

Ktoś tu chyba wlazł na drzewo ;) Albo dziecię do dołu wrzucił ;)

OAZA zdjęcie takie właśnie jest

Mirabelka pisze...

za okami (choć może powinno się mówić oczyma) ;))))

Ania M. pisze...

Mirabelko, ZA OKAMI na rosole :)

Mirabelka pisze...

Aniu M, dziękuję! :)))
Przestałam czuć się GUPIA! :)
Oka na rosole są takie bardziej przenikliwe :)))

Ania M. pisze...

A OKA są niezwykłymi OKAZAMI...

Mirabelka pisze...

Istna MOZAIKA :)

inwentaryzacja krotochwil pisze...

Tylko się zastanawiam: gdzie jest punkt ciężkości całej kompozycji... hm

Olga Jawor pisze...

Popatrzyłam na obrazek jak przybysz z kosmosu. To właśnie zobaczyłby. Jakieś mikroskopijne światy. Samotną, ludzką istotę wśród niezrozumiałych kształtów i kolorów. Obcy kod innej mentalności.Do pewnych rzeczy nigdy nie mozna sie zbliżyc by zobaczyc wyraźniej, poczuć głębiej tak by odczuc prawdę przekazu. Zresztą dla każdego z nas ta prawda jest inna.Niemoc jest w kazdym z nas a czasem i ta obocść kosmiczna.
Serdecznie Cie pozdrawiam!
Dobrego dnia i tygodnia Magduś!:-))

Magda Spokostanka pisze...

MIRABELKO I ANIU - wymiatacie dziewczyny, z tymi słówkami!
Próbowałam w mozaice znaleźć słowo gupia, ale nie było i słusznie:)

INWENTARYZACJO - ja nie wiem

OLGO - aż mnie dreszcz przeszedł od takiej próby popatrzenia. Obcość kosmiczna, gdy pojawi się w codzienności, może zabić.

WSZYSTKIEGO DOBREGO WAM!

Emma Ernst pisze...

Z tych kamyków i patyków można zbudować całe światy. Zobaczyłam w tej dziewczynce siebie grzebiącą pod płotem u dziadka...A największa kopalnia była pod starą studnią. Tam kilka pokoleń wyrzucało tłuczone talerze, kubki, fajerki...Pamiętam te objawienia...:)

Magda Spokostanka pisze...

EMMO - poczułam jak pięknie zahaczają się światy, jak tworzy się nowa mozaika. Zobacz, tu jest taka dziewczynka:
http://naszmateus.blogspot.com/2012/10/ziemia-i-porcelana.html
http://naszmateus.blogspot.com/2013/04/mieli-nas-czas.html

POZDROWIENIA!

Emma Ernst pisze...

ok...wchodzę :)

Alcydło Kr pisze...

M, a gdzie opowieść o znikającym jeziorze? :)

Magda Spokostanka pisze...

ALCY, zapomniałam! Idę się poprawić.:)

Alcydło Kr pisze...

Dziękuję! Wspaniała historia!