Strony

niedziela, 8 kwietnia 2012

Taniec Mokrej Kobiety

Porywa mnie za sobą i tańczę z nią w myślach. Wtedy mogę wszystko.

Ona nie jest śliczna, w jej tańcu nie ma słodyczy.
Jest dziewczynką,  leśną dzikuską,  wariatką?
Udomowioną, nieoswojoną.
 Kobietą.


zobaczcie ...
posłuchajcie ...


12 komentarzy:

  1. Czasami jak ważka nad wodą, a czasami jak nieporadne ruchy kukły, i taki fajny stół zniszczyła; a w myślach ... można nawet fruwać, nie dotykając stopą ziemi, jak we śnie; serdeczności.

    OdpowiedzUsuń
  2. Jej taniec poruszył we mnie wszystkie emocje.Niesamowicie piękny i poruszający.
    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  3. jest Pippilottą;-) chciałabym mieć jej siłę.

    OdpowiedzUsuń
  4. Wspaniałe! Stół jako atrybut ustawiający całą sytuację :)
    Deszcz, jako wartość przeciwstawna ognisku domowemu :)
    Gwałtowność i zmysłowość deszczu, przychodzą na myśl noce czerwcowe :)
    No i to, ze pięść nie może jej powstrzymać, nie ma takiej mocy :)

    Sylvie Gullieme na Królową!

    OdpowiedzUsuń
  5. Delikatna i gwałtowna, krucha i silna... Kobieta ;-) Jej taniec jest wyzwoleniem, nic (nikt) nie może jej zatrzymać!

    OdpowiedzUsuń
  6. Choreografia psychodeliczna jak dla mnie :). Tancerka i jej taniec - niesamowity. Aneto - poprawiam nazwisko- gdyby ktoś chciał szukać - żeby trafił na tancerkę nie na francuzką polityk, jak ja w pierwszej chwili ;)
    Sylvie Guillem

    OdpowiedzUsuń
  7. auuu
    szacunke i podziw dla wyrazu jaki moze osiagnąc ludzkie ciało

    OdpowiedzUsuń
  8. Szalona!!!hahahahaha
    Bardzo bym chciała tak jak ona "oszaleć" :DDD

    OdpowiedzUsuń
  9. Mimo wszystko życzymy harmonii pomiędzy stołem a deszczem...


    Dzięki piękne.
    Pzdr.

    OdpowiedzUsuń
  10. Są takie dni, kiedy mam ochotę biec na oślep, gdzieś między drzewa daleko w las, czuć na twarzy smagania gałązek drzew, wyrywać się kolcom jeżyn, uwolnić emocje dławiące gardło, tak jak ta dziewczyna między stołem, a deszczem..

    OdpowiedzUsuń